Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
öz — əvəz. 1. Şəxsinə, özünə aid olan, xas olan, mənsub olan. Öz kitabı. Öz şeyi. Öz yerindən durmaq. Öz vətəninə qayıtmaq. Öz fikrində qalmaq. – Birdən <İskəndərin> tərlan qanadlı xəyalı uçub, öz vətəninə – doğma Azərbaycan elinə getdi. Ə. Vəl … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sərraf — is. <ər.> 1. Müəyyən faizlə pul dəyişməklə məşğul olan (adam). . . Kağızlarını yoxladığım zaman sərrafların yanında yüz min tümən əmanət pul qoyulduğunu gördüm. M. S. O.. <Səttar> sonra baratı dəyişmək üçün yaxındakı sərraf… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xəlbirləmək — f. 1. Xəlbirdən keçirmək. <Mehtər:> Xəlbir əlimdə idi, atlara arpa xəlbirləyib verəcəkdim, yadımdan çıxıb burda qalıbdır. M. F. A.. Yoldaşlardan biri arpa xəlbirləyir, biri tüfəngini gətirib söykəyir ağaca, biri tüfəngini götürüb aparır. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sağlam — sif. 1. Bədəninin bütün üzvləri düzgün, sağ salamat olan, normal işləyən, bədəni hər cəhətcə saz olan (xəstə ziddi). Sağlam gənc. Sağlam qadın. Sağlam bədən. – Qırdı şahpərini, kəsdi qolunu; Sağlam bir işçinin iti yumruğu. M. Müş.. Sağlam bir… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
